مبانی نقد متن حدیث از دیدگاه اهل سنت

چکیده حدیث به عنوان دومین منبع معارف اسلامی بعد از قرآن از اهمیت والایی برخوردار است، به طوری که در تبیین آیات قرآن و احکام الهی و فهم بهتر دین نقش اساسی دارد. استناد به حدیث به عنوان یک منبع دینی، آن‏گاه سزاوار است که از صدور آن اطمینان حاصل گردد وگرنه، هرگاه در صدورش شک و تردید رود، نمی‏توان بدان استناد جست. حدیث از زمان پیامبر? مورد هجوم آسیب هایی همچون جعل، وضع و تحریف، نقل به معنای نادرست و... قرار داشته و احادیث صحیح و ناصحیح فراوانی با یکدیگر مخلوط شده است؛ از این رو علمای حدیث هوشمندانه در نقد حدیث تلاش داشته اند. در میان علمای حدیث اهتمام به نقد سندی و رجالی بیش از نقد متن بوده؛ هر چند که نقد متن مقدم بر نقد سند است. در نقد متن حدیث به بررسی اصل صدور، مورد صدور و کشف دلالت حدیث پرداخته می-شود. علمای حدیث معیارهایی برای نقد متن وضع کرده اند که عبارتند از: عدم مخالفت با قرآن، سنت، ضروریات دین، اجماع، قطعیات عقلی ، علمی و تاریخی و نداشتن رکاکت لفظی و معنوی. پژوهش حاضر با عنوان «مبانی نقد متن از دیدگاه اهل سنت» به روش تحلیلی-توصیفی سعی برآن دارد تا با معرفی اجمالی انواع نقد، به معرفی مبانی نقد متن از دیدگاه اهل سنت پرداخته و با ارائه نمونه روایات نقد شده، نقش این معیارها در جداسازی احادیث سره از ناسره تبیین گردد. کلید واژه: حدیث، اهل سنت، نقد حدیث، نقد متن (نقد داخلی)، مبانی نقد.